Obie strony umowy o dzieło mają z racji jej zawarcia określone roszczenia. Ustawodawca przewidział dwuletni okres przedawnienia roszczeń, które wynikają z umowy o dzieło (art. 646 KC). Zgodnie z tą regulacją mamy dwie sytuacje dotyczące obliczania terminu biegu przedawnienia.
W pierwszej sytuacji bieg terminu rozpoczyna się od dnia oddania dzieła. Z kolei w drugim przypadku, gdy dzieło nie zostało oddane, to roszczenia przedawniają się po upływie dwóch lat od dnia, w którym zgodnie z treścią umowy miało być oddane dzieło. 
Powyższy termin, przewidziany w art. 646 KC, jest terminem szczególnym w rozumieniu art. 118 KC, ponieważ na ogól termin ten wynosi dziesięć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi trzy lata.
Konieczne jest rozróżnienie powyższych regulacji od uprawnień strony w związku z rękojmią za wady dzieła. W takim przypadku stosuje się terminy przedawnienia określone w przepisach o rękojmi przy sprzedaży. Jeśli w umowie o dzieło znalazł się zapis dotyczący kary umownej, to przedawnia się ona wraz z przedawnieniem zobowiązania głównego.
Bardzo często zdarza się sytuacja, w której przyjmujący zamówienie wykonywa dzieło w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową. Jeśli przyjmujący zamówienie po wezwaniu go przez zamawiającego do zmiany sposobu wykonywania dzieła oraz wyznaczeniu na to odpowiedniego terminu, nadal nie zmienia sposoby wykonywania dzieła, to jedną z możliwości zamawiającego jest powierzenie poprawienia lub dalszego wykonywania dzieła innej osobie. Koszt i niebezpieczeństwo tego przedsięwzięcia obarcza przyjmującego zamówienie. W takim przypadku roszczenie zamawiającego o zwrot kosztów poprawienia dzieła przez inną osobę zaczyna bieg od dnia, w którym oddano dzieło już po wykonaniu poprawek. Jeśli natomiast nie dokonano poprawek, to termin przedawnienia rozpoczyna bieg po upływie terminu do poprawienia, który oczywiście wyznacza zamawiający.